RIP DRARI
Als ik hem dan toch een naam moet geven, wil hij zo genoemd
worden. Het is slechts
één van zijn vele pseudoniemen waaronder ik in het afgelopen jaar muziek op soundcloud
zag
verschijnen en verdwijnen.
[01-12-2020]Whatsapp
[03-12-2020]Whatsapp
[05-12-2020]
Daar woonde iemand die ik ken. Heel mooi. Nu woont ze er niet meer. Gek
he?
Dat je
in
blokken bent geweest waar je niet meer in kan omdat die mensen er niet meer wonen. Snap je
wat
ik
bedoel?
Ik denk het.
Ik ben de afgelopen maanden veel woningen wezen bezoeken, op zoek naar
iets
om te
huren. Zonder goeie reden kan je overal binnenkijken. Ik heb heel veel woningen bezocht die
ik
eigenlijk helemaal niet wilde huren maar ik wilde gewoon ‘s binnenkijken.
Een tijd geleden zocht ik een tweedehands zetel en ging ik overal naar
zetels
kijken
bij mensen in hun living. Het is raar om plots in het leven van onbekenden te staan.
Wanneer ben je in Antwerpen komen wonen?
Ik woonde in Breda.
Ben je ooit in Dordrecht geweest?
Volgens mij wel. Ooit met een vrijgezellenfeestje.
Dat meen je niet.
Ja, we gingen toen varen of zoiets.
Echt?! In de grachten?
Ik was één van hen.
Ik heb een toffe tijd gehad in die studio, maar creatief was dat niet de
meest
vruchtbare
plek. Ik had er het gevoel dat mensen aan het meeluisteren waren.
Ben je paranoia?
Dat valt mee, denk ik.
Gezonde paranoia?
Goh, het kan gezonder, maar ça va.
Haha, beetje wantrouwen.
Nee hoor, hehe, maar als ik muziek maak dan heeft mijn omgeving snel veel
invloed
op dat
proces.
Ik denk dat je heel empathisch bent. Dat je je daarvan niet kan losmaken
op
het
moment
dat je aan muziek
werkt.
Ik heb dat ook met samenwerkingen. Ik ga snel mee in een verhaal, van de
mensen
met wie
ik iets aan het
maken ben, en vergeet soms wat ik zelf wil.
Hoezo kom je hier? Vind jij dit een aantrekkelijk beeld?
Ja. Ik houd ervan als er geen menselijke schaal is. Dat zie je niet.
Loodsen
zijn
fascinerend. Super ruimtelijk maar eigenlijk ook niet. Het is een skyline van niets.
Ik vind soundcloud mooi. Het is zo toegankelijk. Je kan er iets opzetten,
vervolgens die
account deleten en er op hetzelfde moment een nieuwe aanmaken.
Ja, wat is dat, dat je heel de tijd accounts verwijdert en nieuwe maakt?
Ik zie het als projectmatig werk. Elke keer delete ik hem, archiveer ik de
muziek,
en
start ik een nieuwe account. Dat zorgt ervoor dat het vers blijft voor mij. Ook de manier
waarop
ik
iets maak. Al loop ik technisch gezien steeds in dezelfde valkuilen.
Waar maak je nu muziek mee?
Ableton vooral. Soms met machines. Van alles. Die vraag. Veel mensen
vragen
dat.
Maar
mijn eigen proces, hoe ik dingen maak en met wat, dat is heel persoonlijk. Ik ben niet
beschermend
ofzo hoor.
Ja. Ik vind het verleidelijk om de vraag te stellen. Maar tegelijkertijd
het
zegt
niets.
Ableton. Dat zegt niets.
Ja. Het is gewoon een interface.
Je hebt zo’n plugin die heel de interface van Ableton versimpeld. Alles
kan
weg.
De grid
enzo. Dat verandert
heel je proces. Dat vind ik leuk. Al die lagen en structuren hebben heel veel invloed.
Hoe maak jij muziek?
Hahaha.
Je bent niet zo bekend met de Nederlandse rap scene of wel?
Ik ken wel de 101Barz met de sample die je gebruikt hebt.
Haha.
Ik had een beetje een vooroordeel om af te spreken op deze manier. Ik hou
ervan
als je
elkaar op een natuurlijke, spontane manier tegenkomt. Omdat je dezelfde keuzes hebt gemaakt,
kom
je
op dezelfde avonden, bij een optreden of wat dan ook, terecht.
Net Klein-Nederland hier. Neotraditioneel, zo noem ik het. Het is
beangstigend.
Haha.
Maar ik snap het wel.
Mensen waarderen steden die een historische bebouwing hebben. Dat snap ik. Stel je voor, je
neemt
iemand
zijn geheugen weg, dan geraakt die helemaal in paniek. Ik snap dat geschiedenis belangrijk
is
voor
mensen,
om zich een beetje verbonden te voelen, ook al snappen ze die verbinding vaak niet. Daarom
zie
je in
veel
nieuwe gebouwen zoals hier traditionelere aspecten terugkomen. En dan krijg je dit. Heel
bevreemdend.
Ik vind dit echt niet mooi.
Dat is tegenstrijdig met wat ik net zei. Ik denk dat mensen net deze
gebouwen
verkiezen
boven de andere die
hier staan, omdat ze er historische elementen in herkennen.
Echt, nee.
Maar snap je wat ik bedoel als ik zeg dat mensen bang worden als dat er
niet
meer
is?
Praat ik te veel?
Nee helemaal niet.
Ik ben wel een slechte luisteraar geworden denk ik. Ik onderbreek veel.
Ik vind het heerlijk om te luisteren.
Ja maar het is niet fijn om onderbroken te worden. Ik heb je al een paar
keer
onderbroken. Als je
terugluistert naar de opname kan je tellen hoe vaak.
Daar ga ik iets mee doen. Met al de zinnen die jij hebt afgekapt.
Je gaat heel de tijd de wrijving van je jas horen.
De opname gaat super brak zijn. Ik weet niet of ik er ooit nog naar ga
luisteren.
Maar
het is een document
Dat ga ik ook missen aan België, de wachtgevel. En die ruimtes tussen
gebouwen
die
nog
opgevuld gaan worden en nog heel lang leeg staan.
Kijk die trap. Dat is toch de mooiste brandtrap ooit.
Ken je Panamarenko?
Ja
Heb je z’n huis al eens gezien?
Geen idee. Gaan we er langs?
Ja, laatste stop
Kijk, hier die tunnel. Zie al dat hout.
Er zijn veel dingen waar ik niet naar kijk en jij wel, dat vind ik tof. Ik
ben
aangetrokken tot andere
dingen denk ik.
Maar ben je een kijker?
Ja, meer naar mensen denk ik.
Ja, dat kan ook wel emotioneel zijn. Het gezicht van mensen. En of ze
contact
zoeken. Dat
vind ik ook wel
moeilijk. Jij kijkt meer naar hun gedrag? Wat ze doen? Naar hun kleding? Vind ik ook heel
interessant.
Nee. Euhm. Ik weet niet. Ik probeer me in te leven. Ik vind de mens iets
fascinerend. Ik
vind het raar dat ik een idee heb over de plek waar ik woon, en wat Antwerpen voor mij is,
en
dat
dat voor iedereen een totaal andere plek is. Dat houdt mij bezig.
Wie heb je nog meer gevraagd om te praten over je ideeën?
Kijk, dat is een verschil tussen ons. Ik ging voor de auto langs en jij
was
empathisch
naar die persoon toe. Dat laat zien hoe je keuzes maakt.
Ja.
Ludittes is gestopt. Voice Actor is gestopt. Dat heb ik onlangs beëindigd.
Wat
ik
moeilijk vind. Maar we hebben zo veel geproduceerd.
Ja zoveel muziek.
We hebben 600 tracks geproduceerd sinds deze zomer.
Wow
Ik werk heel veel aan muziek.
Je blijft gaan.
Ja, ik ben niet zoals jij. Dat zeg ik niet om een wig te drijven tussen
ons
twee,
maar
jij brengt echt een plaat uit, heel concreet volgens mij, met een gezond aantal tracks op in
plaats
van 28. Je brengt het ook naar buiten, je kan het waarschijnlijk kopen op Bandcamp, of als
ik je
een
berichtje stuur, je staat daar heel open en gemakkelijk in. Heel fijn lijkt me dat, maar zo
ben
ik
niet. Ik ben daar nog niet.
Ja. Maar zou jij daar meer willen zijn?
Ja. Maar niet op die manier.
Ik vind de manier waarop jij je muziek deelt net inspirerend. Je staat er
ook
heel
anders
in.
Dat snap ik. Mensen beluisteren het waarschijnlijk echt als jij iets
nieuws
doet.
Niet
bij mij. Als jij iets nieuws doet gaan mensen dat beluisteren.
Ja, misschien. Er zullen mensen zijn die ernaar luisteren.
Dat is toch bizar, die gedachte.
Soit. Ik stel me ook wel vragen over het proces dat ik doorloop met mijn muziek, van hoe ik
dingen
doe. Misschien dat dit gesprek ook deel uitmaakt van die zoektocht.
Aah, nu laat ik weer een auto voor terwijl jij gewoon doorwandelt.
Dat geeft niet.
We zijn andere mensen.
Ik vind dat heel goed wat je doet.
Waarom was ik te laat denk je?