RIP DRARI
Als ik hem dan toch een naam moet geven, wil hij zo genoemd worden.
Het is slechts één van zijn vele pseudoniemen waaronder ik in het
afgelopen jaar muziek op soundcloud zag verschijnen en verdwijnen.
[01-12-2020]Whatsapp
[03-12-2020]Whatsapp
[05-12-2020]
Daar woonde iemand die ik ken. Heel mooi. Nu woont ze er niet meer. Gek
he? Dat je in blokken bent geweest waar je niet meer in kan omdat die
mensen er niet meer wonen. Snap je wat ik bedoel?
Ik denk het.
Ik ben de afgelopen maanden veel woningen wezen bezoeken, op zoek naar
iets om te huren. Zonder goeie reden kan je overal binnenkijken. Ik heb
heel veel woningen bezocht die ik eigenlijk helemaal niet wilde huren
maar ik wilde gewoon ‘s binnenkijken.
Een tijd geleden zocht ik een tweedehands zetel en ging ik overal naar
zetels kijken bij mensen in hun living. Het is raar om plots in het
leven van onbekenden te staan.
Wanneer ben je in Antwerpen komen wonen?
Ik woonde in Breda.
Ben je ooit in Dordrecht geweest?
Volgens mij wel. Ooit met een vrijgezellenfeestje.
Dat meen je niet.
Ja, we gingen toen varen of zoiets.
Echt?! In de grachten?
Ik was één van hen.
Ik heb een toffe tijd gehad in die studio, maar creatief was dat niet de
meest vruchtbare plek. Ik had er het gevoel dat mensen aan het
meeluisteren waren.
Ben je paranoia?
Dat valt mee, denk ik.
Gezonde paranoia?
Goh, het kan gezonder, maar ça va.
Haha, beetje wantrouwen.
Nee hoor, hehe, maar als ik muziek maak dan heeft mijn omgeving snel
veel invloed op dat proces.
Ik denk dat je heel empathisch bent. Dat je je daarvan niet kan losmaken
op het moment dat je aan muziek werkt.
Ik heb dat ook met samenwerkingen. Ik ga snel mee in een verhaal, van de
mensen met wie ik iets aan het maken ben, en vergeet soms wat ik zelf
wil.
Hoezo kom je hier? Vind jij dit een aantrekkelijk beeld?
Ja. Ik houd ervan als er geen menselijke schaal is. Dat zie je niet.
Loodsen zijn fascinerend. Super ruimtelijk maar eigenlijk ook niet. Het
is een skyline van niets.
Ik vind soundcloud mooi. Het is zo toegankelijk. Je kan er iets
opzetten, vervolgens die account deleten en er op hetzelfde moment een
nieuwe aanmaken.
Ja, wat is dat, dat je heel de tijd accounts verwijdert en nieuwe maakt?
Ik zie het als projectmatig werk. Elke keer delete ik hem, archiveer ik
de muziek, en start ik een nieuwe account. Dat zorgt ervoor dat het vers
blijft voor mij. Ook de manier waarop ik iets maak. Al loop ik technisch
gezien steeds in dezelfde valkuilen.
Waar maak je nu muziek mee?
Ableton vooral. Soms met machines. Van alles. Die vraag. Veel mensen
vragen dat. Maar mijn eigen proces, hoe ik dingen maak en met wat, dat
is heel persoonlijk. Ik ben niet beschermend ofzo hoor.
Ja. Ik vind het verleidelijk om de vraag te stellen. Maar tegelijkertijd
het zegt niets. Ableton. Dat zegt niets.
Ja. Het is gewoon een interface.
Je hebt zo’n plugin die heel de interface van Ableton versimpeld. Alles
kan weg. De grid enzo. Dat verandert heel je proces. Dat vind ik leuk.
Al die lagen en structuren hebben heel veel invloed.
Hoe maak jij muziek?
Hahaha.
Je bent niet zo bekend met de Nederlandse rap scene of wel?
Ik ken wel de 101Barz met de sample die je gebruikt hebt.
Haha.
Ik had een beetje een vooroordeel om af te spreken op deze manier. Ik
hou ervan als je elkaar op een natuurlijke, spontane manier tegenkomt.
Omdat je dezelfde keuzes hebt gemaakt, kom je op dezelfde avonden, bij
een optreden of wat dan ook, terecht.
Net Klein-Nederland hier. Neotraditioneel, zo noem ik het. Het is
beangstigend. Haha. Maar ik snap het wel. Mensen waarderen steden die
een historische bebouwing hebben. Dat snap ik. Stel je voor, je neemt
iemand zijn geheugen weg, dan geraakt die helemaal in paniek. Ik snap
dat geschiedenis belangrijk is voor mensen, om zich een beetje verbonden
te voelen, ook al snappen ze die verbinding vaak niet. Daarom zie je in
veel nieuwe gebouwen zoals hier traditionelere aspecten terugkomen. En
dan krijg je dit. Heel bevreemdend.
Ik vind dit echt niet mooi.
Dat is tegenstrijdig met wat ik net zei. Ik denk dat mensen net deze
gebouwen verkiezen boven de andere die hier staan, omdat ze er
historische elementen in herkennen.
Echt, nee.
Maar snap je wat ik bedoel als ik zeg dat mensen bang worden als dat er
niet meer is?
Praat ik te veel?
Nee helemaal niet.
Ik ben wel een slechte luisteraar geworden denk ik. Ik onderbreek veel.
Ik vind het heerlijk om te luisteren.
Ja maar het is niet fijn om onderbroken te worden. Ik heb je al een paar
keer onderbroken. Als je terugluistert naar de opname kan je tellen hoe
vaak.
Daar ga ik iets mee doen. Met al de zinnen die jij hebt afgekapt.
Je gaat heel de tijd de wrijving van je jas horen.
De opname gaat super brak zijn. Ik weet niet of ik er ooit nog naar ga
luisteren. Maar het is een document
Dat ga ik ook missen aan België, de wachtgevel. En die ruimtes tussen
gebouwen die nog opgevuld gaan worden en nog heel lang leeg staan.
Kijk die trap. Dat is toch de mooiste brandtrap ooit.
Ken je Panamarenko?
Ja
Heb je z’n huis al eens gezien?
Geen idee. Gaan we er langs?
Ja, laatste stop
Kijk, hier die tunnel. Zie al dat hout.
Er zijn veel dingen waar ik niet naar kijk en jij wel, dat vind ik tof.
Ik ben aangetrokken tot andere dingen denk ik.
Maar ben je een kijker?
Ja, meer naar mensen denk ik.
Ja, dat kan ook wel emotioneel zijn. Het gezicht van mensen. En of ze
contact zoeken. Dat vind ik ook wel moeilijk. Jij kijkt meer naar hun
gedrag? Wat ze doen? Naar hun kleding? Vind ik ook heel interessant.
Nee. Euhm. Ik weet niet. Ik probeer me in te leven. Ik vind de mens iets
fascinerend. Ik vind het raar dat ik een idee heb over de plek waar ik
woon, en wat Antwerpen voor mij is, en dat dat voor iedereen een totaal
andere plek is. Dat houdt mij bezig.
Wie heb je nog meer gevraagd om te praten over je ideeën?
Kijk, dat is een verschil tussen ons. Ik ging voor de auto langs en jij
was empathisch naar die persoon toe. Dat laat zien hoe je keuzes maakt.
Ja.
Ludittes is gestopt. Voice Actor is gestopt. Dat heb ik onlangs
beëindigd. Wat ik moeilijk vind. Maar we hebben zo veel geproduceerd.
Ja zoveel muziek.
We hebben 600 tracks geproduceerd sinds deze zomer.
Wow
Ik werk heel veel aan muziek.
Je blijft gaan.
Ja, ik ben niet zoals jij. Dat zeg ik niet om een wig te drijven tussen
ons twee, maar jij brengt echt een plaat uit, heel concreet volgens mij,
met een gezond aantal tracks op in plaats van 28. Je brengt het ook naar
buiten, je kan het waarschijnlijk kopen op Bandcamp, of als ik je een
berichtje stuur, je staat daar heel open en gemakkelijk in. Heel fijn
lijkt me dat, maar zo ben ik niet. Ik ben daar nog niet.
Ja. Maar zou jij daar meer willen zijn?
Ja. Maar niet op die manier.
Ik vind de manier waarop jij je muziek deelt net inspirerend. Je staat
er ook heel anders in.
Dat snap ik. Mensen beluisteren het waarschijnlijk echt als jij iets
nieuws doet. Niet bij mij. Als jij iets nieuws doet gaan mensen dat
beluisteren.
Ja, misschien. Er zullen mensen zijn die ernaar luisteren.
Dat is toch bizar, die gedachte.
Soit. Ik stel me ook wel vragen over het proces dat ik doorloop met mijn
muziek, van hoe ik dingen doe. Misschien dat dit gesprek ook deel
uitmaakt van die zoektocht.
Aah, nu laat ik weer een auto voor terwijl jij gewoon doorwandelt.
Dat geeft niet.
We zijn andere mensen.
Ik vind dat heel goed wat je doet.
Waarom was ik te laat denk je?